Vorige week gingen ze vergaderen over wat ze met mij hier allemaal gaan doen en hoe lang ik hier moet blijven.
En zijn aardig wat doelen uitgekomen, wat ook een aardige tijd gaat kosten. Ze hebben minimaal de volle 3 maanden nodig.
Helaas kwam er ook iets minder leuks uit die vergadering. Jullie weten denk ik wel dat ik midden in deze opname jarig ben. Daar baalde ik al enorm van omdat ik 18 wordt en dat is een verjaardag die je goed wil vieren.
Nou hadden we in het begin de vakantie zo geregeld dat ik op vakantie jarig zou zijn met mijn mama, zusje en geert. Helaas kwamen ze tot de conclusie dat ik niet mee mag op die vakantie. Ook al blijf ik in de bergen, ze zijn bang dat het niet goed als ik mee ga. En ze willen het risico niet nemen dat ik hier dadelijk nog langer moet blijven. Dit was een harde klap! Voelde me daardoor meteen al minder goed. Was er flink emotioneel onder.
Ook Mama, Geert en Charlotte baalde hard dat ik niet mee mocht op vakantie. Want zo hadden zij het niet gepland. We zijn gelukkig tot een oplossing gekomen. Ik ga niet mijn verjaardag vieren zonder mijn familie. Ze blijven tot de 17e hier in Davos en reizen daarna pas verder naar Briancon. Zodat Mama en ik in ieder geval onze verjaardagen kunnen vieren de 16e.
Ze komen ook op de terug weg langs, dus dan zie ik ze nog eventjes. Daarna is de opname al bijna om dus dan red ik het wel. Maar alleen zijn met mijn 18e verjaardag zag ik echt NIET zitten.
Nou moet ik nog zo'n 3 weken wachten tot ze hier zijn. Nog 27 dagen tot ik jarig ben:D Eindelijk 18! En als ik thuis ben gaan we dat natuurlijk groots vieren!
En dan nog even in een notendop een gênant maar toch grappig verhaal..
Het was net een Bridget Jones film als je mijn moeder moet geloven, zo erg was het stiekem ook wel..
Zoals altijd eten we in het restaurant en zit daar dus die best leuke Duitser, waar jullie ook al van op de hoogte zijn.
Dit keer liep het iets anders af dan gewoon normaal de eetzaal uitlopen. Raoel een jongen hier liet iets vallen.. Ik hem roepen geen gehoor. Net toen ik het wilde oprapen (nou mogen jullie raden....) Ja de mooie Duitser was me voor, hadden nog net niet samen dat mes vast. XD Hoe grappig was dat.. En dan loop ik met mijn lompe hoofd ook nog tegen hem aan, omdat ik helemaal in de war was. Hij brabbelde nog wat in het Duits naar Raoel maar die snapte daar natuurlijk niet van, dus zei ik maar even wat. Toen keek hij me daarna lachend aan. Dus ja heel spannend en super gênant natuurlijk.
Dat was wel het spannendste wat hier gebeurd.
Komt een vervolg op... (let's hope so..)
Tot Blogs!
Liefs Yvette
Geen opmerkingen:
Een reactie posten